شعردونی
خدابیامرز سیدابوالحسن طغرایی / نور به قبرش بباره
به نام خدای گدا آفرین
گدا آفریدی مرا آفرین
نصیبم نشد ثروت و مال اگر
به فقر خودم هستمی مفتخر
به جز منزل و زرق و برق جهان
به من هدیه شد نعمت بیکران
زِ چشم و زِ گوش و زِ دست و زِ پای
مرا بهرهور کرد ذات خدای
به من خالقم نعمت بیشمار
عنایت بفرمود پروردگار
چسان شکر او را به جای آورم
خجل گشتهام نزد آن داورم
زِ خانهبدوشی ننالم گهی
ندارد ثمر گاه سرو تهی
نظر شما