/ وقتی پیگیر یک کار شوم، حتماً انجامش میدهم
مهران قرهچاهی متولد سال ١٣٦٤، در حال حاضر مدیر کارگاه کیسهبافی در سهراه گلستان است و چند نفری را مشغول به کار کرده است. وی تا سال اول دبیرستان درس خوانده و پس از ترک تحصیل و معافیت از سربازی، به سراغ کار زنبورداری میرود. اما پس از سه سال، به علت عدم علاقه، آن را تعطیل میکند.
وی میگوید: «دو سال تحقیق کردم و بیکار بودم تا این کار را راهاندازی کردم.»
انتخاب کسب و کار
وقتی مهران دنبال کار بود، چند گزینه داشت؛ یکی تولید کارتن بود، یکی تولید ظروف یکبار مصرف و همچنین تولید کیسه. اما متوجه شد پیش از این، دو نفر آن را راهاندازی کرده و نتوانستهاند ادامه دهند. او با یکی از آنها صحبت کرد و دستگاه را از وی خرید.
میگوید: «من وقتی پیگیر یک کار شوم، انجامش میدهم. همه گفتند این کار فایده ندارد و ورشکست میشوی. اما من از این حرفها انرژی میگرفتم به خودم ایمان داشتم که میتوانم.
بعد از آن دنبال وام رفتم و بعد از کش و قوسهای فراوان، ٤٠ میلیون تومان دریافت کردم.»
تجهیز کارگاه
او از از بانک انصار و صندوقهای قرضالحسنه وام گرفت و با پسانداز خودش کارگاه را راهاندازی کرد.
هزینه خرید دستگاهها ٦٠ میلیون تومان شد؛ دستگاههایی که ساخت داخل و بعضی قطعات آن خارجی است.
در این کارگاه یک خط تولید وجود دارد که مراحل آن به ترتیب شامل برش، چاپ، تهدوز، شمارش و چیدن، قیف زدن (دوختن و تا زدن سر و ته کیسه) و در نهایت بستهبندی است.
سال اول راهاندازی
مهران از سال اولی میگوید که این کار را راه انداخت: «سال ١٣٩٣ دنبال وام رفتم و یک و نیم سال طول کشید تا دریافت کنم. چون مکان را پیش از آن اجاره کرده بودم، مقداری از وام را باید به عنوان هزینه اجاره پرداخت میکردم.سال اول ٧-٨ میلیون تومان ضرر کردم؛ اما سال بعد جبران شد.»
جلوگیری از خروج سرمایه
او مواد اولیه و مواد مصرفی را از تهران خریداری میکند. ظرفیت تولید کارگاه در ساعت ١٥٠٠ تا ٢٠٠٠ کیسه از انواع کیسههای گچ، پودر سنگ، آرد، خوراک دام، غلات و ... (ساده، لمینت، گاست) است. بازار فروشش هم در استان فارس و کرمان و شهرهای نیریز، سیرجان، داراب و فسا است.
در حالی که به پیشنهاد یکی از دوستانش میتوانست این کار را در تهران راه بیندازد و مشتری دیگر استانها را از دست ندهد، ترجیح داد در نیریز کار کند تا ضمن ایجاد اشتغال برای همشهریان، به صنعتی شدن شهرستان و جلوگیری از خروج سرمایه از آن کمک کند.
شاغلین
در کارگاه کیسهبافی قرهچاهی، ٣ نفر مشغول به کار هستند و تمام وقت کار میکنند. او میگوید: «در آینده قصد داریم جابهجا شویم که در این صورت تعداد بیشتری مشغول به کار میشوند. خودم بیمه نیستم؛ ولی نیروها همه بیمه هستند.»
مهران روز اول با تولید ٥٠٠ کیسه شروع کرد. یک روز کار میکردند و ٤ روز تعطیل بودند یا ٤ روز کار میکردند و یک هفته تعطیل میشدند. اما کم کم مشتریهایش افزایش پیدا کرد.
حمایت کارخانههای نیریز
«نیریزیها خیلی حمایت کردند. وقتی با کارخانههای پودر سنگ صحبت کردم و موضوع را گفتم، به سراغم آمدند. آنها قبلاً کیسههایشان را از شیراز و تهران میخریدند. اما بعد گفتند خیلی هم خوب است که در شهرستان خودمان تهیه کنیم.»
مزیت رقابتی
قیمت تولیداتشان ارزانتر از شیراز و در حد قیمت عمده تهران است؛ ضمن این که کرایه هم ندارد.
او میگوید: «اگر مشکل فاصله ما با دیگر استانها نبود، از لحاظ رقابتی نسبت به دیگر رقبا برتری داشتیم.»
مشکلات
مهران در این دو سال که دنبال وام بود، سختی زیادی کشید. هر چند مجوزها و پروانه کسب را با همکاری خوب اتاق اصناف فوراً گرفت.
میگوید: «وام را تصویب میکنند؛ بعد میگویند اگه توانستی بگیر. دولت باید حمایت و همکاری کند. برای گرفتن وام باید هفتخوان را رد کنیم و طولانی شدن زمان باعث میشود کارآفرین انرژیاش را ازدست بدهد و آن شور و شوق اول را نداشته باشد.»
اما حالا عمدهترین مشکل او زمین است. چون جایی که او کار میکند، اجارهای و کوچک است.
میگوید: «تلاش کردم یک قطعه زمین بگیرم و کارهایش را انجام دادم. اداره راه و شهرسازی قولهایی داد که زمینی در حاشیه شهر به ما بدهد. حالا هم مدارک را آماده کردهایم و منتظر مجوز استان هستیم.»
از دیگر مشکلات او، گرانی مواد اولیه است. چون به گفته خودش سودشان همان ٣٠ تومان سه سال قبل است؛ اما در ازای آن هزینهها افزایش یافته و استهلاک دستگاه بیشتر شده است.
عوامل موفقیت
او عامل اصلی موفقیتش را تلاش شبانهروزی خودش میداند و میگوید: «اول کار نمیتوانستم کارگر بگیرم و خودم شبانه کار و حتی دستگاهها را تعمیر میکردم. در ادامه، همکاری سنگکوبیهای نیریز بود که حمایت کردند و ما توانستیم بازار بگیریم.»
ویژگیهایی کارآفرین
مهران قرهچاهی، مشتریمداری، اخلاق خوب، پشتکار و ایمان به کار را از ویژگیهای یک کارآفرین میداند.
میگوید: «این که یک نفر کاری راه بیندازد و بگوید کارگر برایم کار میکند، به احتمال ٨٠ درصد با تعطیلی مواجه میشود.»
اهداف آینده
هدف آینده او همان تأمین زمین است تا خط تولید جامبو برای تولید کیسههای ٢ تنی سیمان راهاندازی کند.مهران در این باره با شرکت سیمان رایزنی و آنها هم استقبال کردهاند.
میگوید: «اگر دو خط تولید راهاندازی کنیم، جمعاً ١٠ نفر در یک شیفت مشغول به کار میشوند.»
این کارگاه روزی ٥ هزار کیسه تولید میکند که البته کشش دستگاه تا ١٠ - ١٢ هزار تا است و او قصد دارد تا پایان سال به این میزان تولید برسد.
مهران از کارش راضی است. هر چند میگوید هنوز به هدف اصلی نرسیده و میخواهد با راهاندازی چند خط دیگر تولید، همه کیسههای مورد نیاز این منطقه را تولید کند.
به بیان وی در مسیر کارآفرینی سختگیری زیادی میشود.
میگوید: «خیلی از جوانها صاحب ایده هستند و کار راه میاندازند؛ اما حمایت نمیشوند. الان دیگر هیچ ادارهای به ما کاری ندارد. از طرفی پشتکار جوانان هم کم است. البته من این کار را دوست دارم و به همین دلیل با وجود مشکلاتش دوام آوردهام.»
مواد اولیه
وقتی اول کار با وام دستگاهها را خرید، او ماند و یک دستگاه خالی.
مشکل مواد اولیه داشت و همه جا میگفتند نقدی کار میکنیم. اما یک نفر به او گفت راهتان میاندازیم. مهران از آن به بعد با همان کارخانه کار میکند؛ چون در سختترین شرایط به او اعتماد کرد.»
پیگیر کار
لحظه به لحظه پیگیر کار هستم. خیلیها در این کار ورشکست شدند؛ اما من بر همه مراحل نظارت دارم و کنترلش دست خودم است.
اختراع دستگاه
سال اول خیلی زحمت کشیدیم. تا مرحله قبل از قیف زدن مثل الان بود؛ اما برای قیف زدن، کیسهها را میبردیم و به همسایهها میدادیم تا سر و ته آنها را بدوزند. دردسر زیادی کشیدیم؛ روز در کارگاه بودیم و شب دنبال دوختن کیسهها. همیشه به این فکر میکردم که چگونه این مشکل را حل کنم تا این که یک دستگاهی ویژه خودم ساختم. مزیت این دستگاه این است که انرژی و نیروی کمتری صرف و سرعت کار بیشتر میشود. خیلی فراتر از انتظارات بود و همپای دیگر دستگاهها کار میکند. در نتیجه الان ٨ سانتیمتر از کیسه زیر دوخت میرود؛ ولی قبلاً ١٢ سانتیمتر بود و بنابراین ضایعات کمتر شد.
قدردانی
مهران قرهچاهی از آقای بیات کارمند کمیته امداد که به گفته او برای دریافت وام همکاری زیادی کرده و همچنین از صبوری و راهنمایی کارخانههای نیریز تشکر و قدردانی میکند.