محمد جلالی، هورگان:
این سوپراستار ایرانی توانسته در هر فیلمی که بازی می‌کند گیشه را تضمین کند! پرفروش‌ترین فیلم‌های ایرانی از جمله «سلام بمبئی»، «آینه بغل»، «رحمان ۱۴۰۰»، «ماهمه با هم هستیم» بخشی از فیلم‌های پرفروش اکران شده با بازی گلزار است.
سلبریتی مشهور ایرانی در عرصه‌های مختلفی فعالیت می‌کند از بازیگری و خوانندگی گرفته تا اجرا و مدلینگ .
او به دلیل چهره جذاب و البته مردمی بودنش، طرفداران زیادی دارد به گونه‌ای که در فضای اینستاگرام 11 میلیون دنبال‌کننده هر زمان عملکردش را می‌بینند، دست تحسین بلند می‌کنند.
اما یک سؤال؟
در آفرینش و زایش پدیده‌ای به نام گلزاریسم چه کسانی دخیل هستند؟
نقش گلزار
نخست و شاید بخش مثبت این ماجرا آن است که محمدرضا گلزار شخصی مردمی است. بارها دیده شده که در مکان‌های مختلف و زمانی که مردم او را می‌شناسند، می‌ایستد با آنها عکس می‌گیرد و حواشی را تا حدودی کنترل می‌کند حتی اگر این ماجرا ساعتها وقتش را بگیرد.
در این بین حواشی هم کم نبوده از ماجرای علاقه دختران بسیاری که به صورت متعارف و غیرمتعارف از او خواستگاری کرده‌اند که عجیب‌ترین آن اقدامی بود که توسط تی وی پلاس رسانه‌ای شد.
ماجرای دختری که در رستوران با اهداء جعبه شکلات از او خواستگاری نمود.
او حتی در خارج از کشور هم علاقه‌مندانی دارد به گونه‌ای که «پاریس هیلتون» ثروتمندترین دختر جهان، خواننده و مدل مشهور آمریکایی نیز با انتشار کامنتی در پست محمدرضا گلزار که به سالن دالبی تئاتر شهر لس‌آنجلس رفته بود حواشی زیادی به پا کرد و سوژه کاربران فضای مجازی شد.
نقش رسانه‌ها
اما دومین نکته که بسیار حائز اهمیت است، نقش رسانه‌ها به ویژه رسانه‌های کمتر مطرح در انتقال برخی مفاهیم نادرست از این ماجرا هستند؛ مثلاً یکی از رسانه‌های اینترنتی با پخش مصاحبه‌ای با این سؤال که «زندگی بدون گلزار چگونه است؟» جنجال به پا می‌کند و وایرال می‌شود!
پاسخ دهندگان تعدادی دختر و پسر نوجوان هستند که به دلیل اقتضای سنی‌اشان احساساتشان زیادتر از مابقی ماجراست. آنها با اشک و آه و دریغ می‌گویند: زندگی بدون گلزار یعنی مرگ! یعنی نیستی و نابودی! و حتی زمانی که این سؤال را می‌شنوند برخی‌هایشان اشک از چشمانشان جاری می‌شود...
منفعت این کار در کجاست؟ کاملاً مشخص است؛ رسانه اینترنتی خود را بالاتر از همیشه می‌برد، مردم هیجان زده از این ویدیو استقبال می‌کنند و صد البته به صورت غیرمستقیم گلزار نیز طرفدارانش بیش از پیش می‌شود هرچند که در این رابطه با توجه به ویژگی‌های کاریزماتیک گلزار نمی‌توان به این بازیگر خرده گرفت.
اما سومین مسئله استقبال عجیب و غریب شرکت‌ها، مؤسسات و مغازه‌های بزرگ از این ماجراست، به عنوان نمونه همین چند وقت پیش فروشگاه سامسونگ موبایل ۸ مهر در طبقه همکف بازار چارسو تهران با حضور گلزار افتتاح شد.
هزاران هزار طرفدار راهی این مرکز شدند و صد البته در پس این ماجرا مبلغ مناسبی به آقای سوپراستار پرداخت گردید تا چهار طبقه چارسو پر از کسانی باشد که به دیدن آقای بازیگر آمده‌اند و باز هم در اینجا هم شرکت اینترنتی پخش کننده محتوا، هم شرکت فروشنده، و هم محمدرضا گلزار سود خواهند کرد.
در پایان بار دیگر تکرار می‌کنیم رواج پدیده گلزاریسم یعنی فراموشی برخی از چهره‌های شاخص و سطحی نگری شدن تفکرات...
برای روشن شدن ماجرا مثالی می‌آوریم به عنوان نمونه اگر پزشکی ایرانی اعلام کند داروی کرونا را کشف کرده و آن را به اثبات رسانده و الان قابل عرضه است به نظر شما آیا باز هم همین تعداد استقبال کننده در مراسم افتتاح شرکت می‌کنند و یا در همین صنف یعنی بازیگری، چهره‌هایی هستند که در صدها فیلم نقش‌آفرینی کرده‌اند و خاطرات تلخ و شیرین بسیاری را برای مردم به ارمغان آورده‌اند اما چون وارد این پدیده نشده‌اند و یا بهتر بگوییم راه نیافته‌اند به‌رغم مردمی بودنشان از آنها استقبال نمی‌شود!
وقتی دکتر عبدالکریمی استاد زبردست فلسفه اعلام می‌کند که اگر عبدالکریمی از دنیا برود مشکلی رخ نخواهد داد اما نبود «علی دایی» برای مردم ایران سخت و جانکاه است به نظر می‌رسد اشاره به همین پدیده دارد! پدیده‌ای که افتخارآفرینان را به یک چشم نگاه نمی‌کند...
نظر شما
